رسم هیدروگراف واحد با روش زمین آماری کریجینگ و مقایسه آن باروش سنتی تیسن در دشت میانراهان

در کشور ایران استفاده از منابع زیر زمینی(چاه، چشمه، قنات) از دیرباز با توجه به کمبود منابع سطحی در بیشترمکانها رواج بسیار داشته است . رشد روزافزون جمعیت، کمبود منابع آبی و روند نزولی بارندگی ایجاب می کند که در استفاده از این نعمت تجدیدنظر نموده وبا برنامه ریزی جهت مدیریت این منابع و طراحی تکنیک های جدید در بهره برداری دراین امر مهم کوشا باشیم . جهت مدیریت بهینه بر روی منابع آب و جلوگیری از زیان های وارده بر آبخوان ها داشتن اطلاعات دقیق از این منابع امری اجتناب ناپذیر است. در این مقاله با رسم هیدروگراف واحد دشت میان راهان به دو روش تیسن و کریجینگ ، مقایسهای بین آنها انجام شدهاست. در روش تی سن اثر موقعیت داده ها بر روی تخمین مورد توجه قرار نمی گیرد اما در کریجینگ علاوه بر مقدار داده موقعیت آن نیز که بس یار مهم می باشد، در تخمین تاثیر دارد .هرچند تی سن روشی ریاضی وکریجینگ روشی زمین آماری است اما رسم هیدروگراف واحد نتایج، معرف شباهت زیاد دو روش با یکدیگردر نمایش روند کلی سطح آب است . جهت تحلیل داده ها از آزمون فرض زوجی استفاده شد . نتایج آزمون مبین وجود وابس تگی بین دو جامعه و همچنین معنی داربودن اختلاف میانگین دو جامعه در سطح اطمینان % 99 است

کلیدواژه ها:

هیدروگراف واحد ، کریجینگ ، تیسن ، میانراهان