بررسی وضعیت کیفی و روند پارامترهای کمی و کیفی رودخانه زاینده رود در ایستگاه سد تنظیمی با استفاده از روشهای ناپارامتری

یکی از عوامل مهم در توسعه یک منطقه، تامین منابع آب مناسب میباشد که علاوه بر کمیت، وضع کیفی آن نیز با توجه به تاثیر بر سلامتی انسان ها از اهمیت ویژهای برخوردار است. اطلاع از وضع کیفی آب و بررسی روند تغییرات آن در طول زمان، از اهمیت ویژهای در برنامهریزیهای آتی و مدیریت مناسب منابع آب ، برخوردار است. در این راستا از روشهای ناپارامتریSen’s Estimator Slope و Mann-Kendallبرای بررسی و تشخیص روند پارامترهای کمی و کیفی استفاده شده است. رودخانه زاینده رود بعنوان مهمترین رودخانه مرکزی ایران اهمیت زیادی در توسعه منطقه دا رد که تحت تاثیر توسعه شهری و تغییر کاربری دچار وضع کیفی نامطلوب گردیده است. در این تحقیق به بررسی روند کمی و کیفی آب رودخانه زاینده رود از قبیل دبیSAR و TDS ،EC و همچنین تحلیل روند دبی با پارارمترهایSAR و TDS ،EC به صورت توام پرداخته شده است. نتایج نشان داد که پارامترهای کیفی آب تماماً از استانداردهای تعریف شده سازمان بهداشت جهانی برای کیفیت آب رودخانهها کمتر بوده و کیفیت آب در ایستگاه مورد مطالعه، ایدهآل میباشد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل روند، روند کاهشی پارامترهای کیفی را در سطح اطمینان 99 % و عدم وجود روند در دبی رودخانه را از خود نشان داده است

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، تحلیل روند ، روشهای ناپارامتری .Sen’s Estimator Slope ، Mann-Kendall