مدلسازی مسیریابی بهینه با استفاده از الگوریتم مورچگان بمنظور انتقال سریع آسیب دیدگان حوادث ناگهانی به مناطق امن از پیش تعیین شده (مطالعه موردی ساری)

هدف از این مقاله، ارائه یک مدل بر پایه ی الگوریتم مورچگان، به منظور پاسخگویی به مسئله ی جست و جوی مسیر بهینه، برای تخلیه و انتقال سریع آسیب دیدگان حوادث ناگهانی به مناطق امن از پیش تعیین شده است. در بسیاری از حوادث، بهترین گزینه، جابجایی افراد نجات یافته از بلایا که در منطقه ی تحت تأثیر مخاطره واقع شده اند، به مناطق امن است.پس تخلیه اضطراری، از نخستین مراحل مدیریت بحران به شمار می رود که باید در کمترین زمان ممکن انجام شود. چالش اصلی در مدیریت تخلیه اضطراری، هدایت مردم در مسیرهای بهینه برای دستیابی به مناطق امن مورد نظر است. از این رو، به دلیل لزوم سرعت در تخلیه ی منطقه ی تحت خطر، وجود یک طرح مسیریابی بهینه و کارآمد، بسیار ارزشمند است. مدل پایه برای مسیریابی بهینه در این پژوهش، الگوریتم مورچگان است.مسأله طراحی شبکه در شرایط بحران، جزء مسائل پیچیده و بسیار مشکل می باشد که پیچیدگی مسأله به صورت تابع نمایی با اندازه تعداد گره ها و کمان های شبکه حمل و نقل رشد می نماید. که در آن با استفاده از الگوریتم یاد شده می توان مسیر بهینه را با عبور دادن از گره های موجود در شبکه به گونه ای تعیین نمود که تابع هدف تعریف شده در این تحقیق از بیشترین مقدار ممکن برخوردار باشد.روش ارائه شده در قالب یک نمونه واقعی برای شهر ساری مورد ارزیابی قرار گرفته و مسیرهای بهینه برای شبکه حمل و نقل درون شهری طراحی گردیده است .

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، شبکه حمل و نقل ، تخلیه اضطراری ، لگوریتم مورچگان ، مسیریابی بهینه