مدیریت کاهش خطر پذیری بحران در ساختمان‌های آموزشی بتنی با استفاده از مقاوم‌سازی آن‌ها (مطالعه موردی: مدرسه دو طبقه انقلاب در شهر اهواز)

ساختمان‌های آموزشی یکی از مهم ترین سازه‌هایی هستند که در صورت عدم توجه به آن‌ها می توانند باعث بروز بحران های جدی در کشور گردند. با توجه به بررسی زلزله‌های گذشته و شرایط ساختمان‌های کشور، تعداد زیادی از ساختمان‌ها آموزشی کشور احتمال خرابی بر اثر زلزله را خواهند داشت که بی توجهی به این امر می تواند منجر پشیمانی‌های بزرگی گردد. سازمان نوسازی مدارس کشور جهت کم کردن مخاطرات پیش رو، دستورالعمل های مخصوصی جهت بهسازی ساختمان های آموزشی فلزی و بنایی کشور تهیه و منتشر کرده است ولی متأسفانه با توجه به معدود بودن ساختمان‌های آموزشی بتنی، هنوز هیچ بررسی منسجمی بر روی این موضوع صورت نگرفته است. اساسی ترین سؤال در این زمینه این است که کدام یک از روش‌های موجود مقاوم‌سازی برای ساختمانهای بتنی آموزشی بهتر هستند تا بتوان برای آن یک آیین نامه اختصاصی تهیه گردد؟ برای پاسخ دادن به این سؤال، در این مقاله پس از بررسی ضعف ها و نیاز های یک مورد مطالعاتی در شهر اهواز، سه روش مقاوم سازی به روش شاتکریت، دیوار برشی و نوارهای FRP به عنوان روش های اولیه انتخاب گردیدند. پس از آن تمام فعالیت های لازم جهت اجرای هر سه روش فوق وارد برنامه MSP شده و از آیتم های فهرست بهاء به عنوان منابع هزینه ای فعالیت ها استفاده شده است. با توجه به خروجی های به دست آمده از نرم افزار MSP، روش مقاوم سازی ساختمان آموزشی مورد مطالعه به وسیله شاتکریت هم از نظر هزینه و هم از نظر زمان با 35 روز و 446,666,800 ریال بهترین گرینه انتخابی به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

مقاوم‌سازی بتنی ، ساختمان آموزشی بتنی ، امکان‌سنجی ، نمودار هزینه-زمان