بررسی وضعیت بهداشت محیط روستاهای زلزله زده آذربایجان شرقی در سال 1391 در200 روز پس اززلزله

زمینه و هدف: ارزیابی وضعیت سلامت مناطق تحت تاثیر بلایا، پایه و اساس برنامه ریزی پاسخ بلایا است. این کار بلافاصله پس از وقوع بلا و در فواصل زمانی مشخص تکرار می شود. این مطالعه نیز به بررسی وضعیت بهداشت محیط روستاهای زلزله زده استان آذربایجانشرقی در فاصله 200 روز پس از زلزله انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر به روش پیمایشی انجام گرفته است و یک بررسی توصیفی و تحلیلی (مقطعی) می باشد. از پرسشنامه محقق ساخته برای جمع آوری داده، استفاده شده است. روایی و پایایی پرسشنامه بررسی و پس از تائید، با استفاده از آن داده های مورد نیاز از 95 روستا از بین سه شهرستان اهر، ورزقان و هریس توسط کارشناسان بهداشت محیط از طریق مصاحبه، مشاهده جمع آوری شد. یافته ها : 83 درصدروستاهای مورد بررسی، درزلزله به صورت 100درصد تخریب شده بودند. در200روز پس از زلزله فقط 50 درصد روستاها سیستم آبرسانی سالم داشتند. از منابع آب آشامیدنی 146فقره نمونه برداری میکروبی انجام گرفته بود که 10موردآنها نامطلوب گزارش شده بود. در4/68درصد روستاهای شهرستان اهر، در8/36درصدروستاهای شهرستان ورزقان و در 3/76 درصد روستاهای شهرستان هریس، پسماندها توسط خود اهالی جمع آوری می گردید. درشهرستان اهر(22/89 درصد روستا) ورزقان (47/75درصدروستا) هریس (45/86درصد روستا) خانواده ها فاضلاب خودرا به معابرعمومی هدایت می کردند. در10/42درصدروستاهای شهرستان ورزقان مشکل ناقلین بیماری ها مطرح بوده است.نتیجه گیری: وقوع زلزله درمناطق کوهستانی و روستایی، عدم امکان استقرار آوارگان درکمپ ها و پراکندگی آوارگان در روستاها، تکرار خدمات بهداشتی برای هرروستا با این پراکندگی جمعیت، وازهمه مهمترعدم هماهنگی های بین بخشی ارگانهای مختلف قبل از بحران باعث شد، وضعیت عوامل محیطی موثر برسلامت مناطق روستاهای آسیب دیده در 200روز پس از وقوع زلزله ازجهت تامین سرویس های بهداشتی،جمع آوری و دفع پسماندها، اقدامات عاجل درتامین و تعمیرسیستم آبرسانی مطلوب نباشد.

کلیدواژه ها:

عوامل محیطی ، بهداشت محیط ، زلزله آذربایجان شرقی