تحلیل صدمات ناشی از انفجار مواد شیمیایی در مصدومین حادثه انفجار قطار نیشابور

انفجار بیش از ۵٠ واگن یک قطار باری حامل بنزین، گوگرد، کود شیمیایی و پنبه در ایستگاه خیام نیشابور در بیست و نهم بهمن سال ١٣٨٢ فاجعه ای آفرید که در آن بیش از ٣٠٠ نفر کشته و ۴۵٠ نفر نیز مجروح شدند. روستاهای٩٠ درصد تخریب شدند. صدمات ناشی از انفجارها در چهارگروه دسته بندی می شوند: دسته اول - اطراف بین ١٠٠ مربوط به برخورد امواج پرفشار ناشی از انفجار به بدن افراد است، دسته دوم مربوط به برخورد ترکش ها به بدن است،دسته سوم ناشی از پرتاب شدن فرد بر روی زمین به دلیل موج انفجار است و دسته چهارم تمام سایر انواع صدمات را که در سه گروه قبلی قرار نگرفته اند شامل می شود. مطالعه حاضر با هدف تحلیل صدمات ناشی از انفجار مواد شیمیایی در مصدومین حادثه انفجار قطار نیشابور انجام شده است. یافته ها:علیرغم اینکه تعداد کل مصدومین در زمان حادثه بالغ بر ۴۵٠ نفر بیان شده بود اما در مجموع تعداد ٩٩ نفر ازمصدومین در بیمارستان بستری شده و مدارک پزشکی و پرونده آنان موجود بود. میانگین سنی نمونه های پژوهش ۴٠ .± ۴.٢٧سال و اکثر آنها ( ٣۶.۴ %) در گروه سنی-40٢٠ سال بودند. میانگین تعداد روزهای بستری مصدومین در بیمارستان4.27و اکثر آنها ( ٣۶.۴ %) در گروه سنی6.07 روز و بیشترین تعداد روزهای بستری ۵٧ روز بود. بیشتر مصدومین ( ۵۵.۶ %) از آسیب های نوع دوم ناشی از انفجار(پرتاب قطعات و ترکش ها)آسیب دیده بودند. نتیجه گیری: اگر چه در تعداد زیادی از حوادثانسان ساخت بی تدبیری منشاء بسیاری از تلفات می باشد امامی توان با انجام اقداماتیمانند ارزیابی مناسب صحنه،تریاژ مناسب در صحنه حادثه، پیشگیری از ورود افراد غیر متخصص به صحنه، رعایت فاصلهمطمئنه از کانون حادثه، تخلیه اجباری منطقه حادثه در صورت لزوم و به طور کل رعایت اصول مدیریت بحران از بروز بسیاری از فجایع انسانی پیشگیری نمود.

کلیدواژه ها:

انفجار قطار ، مصدومین ، نیشابور