درس گرفتن از زلزله بم و برنامه ریزی برای اجرای الویت چهارم چارچوب سندای

در اثر زلزله سال 1333 بم ۰۹ درصد از سازههای شهر بم به کلی تخریب شدند. ارگ بم که با 2۰۹۹ سال قدمت بزرگترین سازه گلی جهان بود، به کلی ویران شد . این فاجعه سبب شد تا بم و منظر فرهنگی آن به فاصله کوتاهی در فهرست میراثجهانی در خطر به ثبت برسد. بعد از گذشت نه سال از فاجعه بدنبال تلاشهای پیاپی مدیران این پایگاه، منظر فرهنگی بم از فهرست میراث فرهنگی پرخطر خارج شد و همچنان روند بازیابی و بازسازی این بنای تاریخی عظیم در حال انجام است. هدف از این مقاله پاسخ به این سوال است آیا بازسازی ها و برنامه های آمادگی و مقابله می تواند پاسخگوی فجایع پیشبینی نشده آینده باشد؟ همانگونه که الویت چهارم بیانیه سندای انتظاردارد با توجه به در معرض خطر بودن آثار تاریخی - فرهنگی در مواجهه با سوانح مختلف، از سوانح پیشین درس گرفته باشیم و الزامات و ظرفیت های لازم درسطوح مختلف را ایجاد و تقویت کنیم از این منظر به بررسی چارچوب اجرایی مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص طرح جامع مدیریتمنظر فرهنگی بم می پردازیم تا به میزان تاثیر و موفقیت آن در جهت تحقق چهارمین الویت بیانیه سندای برای پاسخ موثر و ساخت بهتر از گذشته در بازیابی، بازتوانی و بازسازی آن دست یابیم. نتایج بررسی فوق می تواند به عنوان بخشی ازبرنامه راهبردی تصحیح روش و تاکید بر لزوم مستندنگاری و درس آموزی برای پیشگیری و مقابله با بحران های اماکن تاریخی فرهنگی در میراث فرهنگی مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

میراث فرهنگی ، ارگ بم ، چارچوب سندای ، مدیریت بحران