نقش شبکه های اجتماعی در درک خطر پذیری سوانح در سطح محلی وملی با تاکید برچارچوب عملیاتی سندای 2030-2015

افزایش زیرساختهای شبکه های کامپیوتری و فراگیر شدن دستگاه های تلفن همراه هوشمند در سرتاسر دنیا ودسترسی مردم عادی به اینترنت و وب، زمینه را برای فعالیت های اجتماعی افزایش داده و همچنین به مکانی برای اشتراکگذاری دانش تبدیل شده اند؛ از این رو این شبکه ها ازقابلیت های بالقوه و بالفعل فراوانی برای ایفای نقش درحوزه درک خطر پذیری سوانح در سطح محلی و ملی برخوردار بوده،و قادرهستند بر اساس اولویت اول درک خطر پذیری سوانح در راستای اولویت های اقدام چار چوب عملیاتی سندای به کار گرفته شوند.در پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ایبه جمع آوری اطلاعات پرداخته شده و شبکه های مجازی معرفی،زمینه ها و ویژگیهای آن تبیین می شود.در ادامه به صورت توصیفی-تحلیلی و با هدف شناخت ظرفیت های شبکه های اجتماعی مجازی در راستای اقدامات درک خطر پذیری تلاش می نماید تا با شناخت این ظرفیت ها برخی ازکارکردهای این اولویت سند را در بهره گیری از شبکه های اجتماعی مورد بررسی قراردهد. نتیجه پژوهش حاضر نشان می دهد که قابلیت های شبکه های اجتماعی مجازی به عنوان ابزاری کارآمد درتحقق اکثر راهبردهای درک خطر پذیری سوانح مانند تقویت راهبردهای ملی برای ارتقا آموزش وآگاهی های عمومی درزمینه کاهش خطرپذیری سوانح و افزایش سطح همکاری میان مردم درسطح محلی برای انتشار اطلاعات مربوط به خطر پذیری سوانح،انتشارمناسب اطلاعات خطرپذیری سوانح بر اساس موقعیت مکانی برای عموم مردم وجوامع محلی، امکان بهاشتراک گذاری نظام مند اطلاعات، بهبود دسترسی سریع به داده های قابل اعتماد و ترویج و بهبود گفتگو بین جوامع علمی و فنی وسایر ذینفعان، تشریح خسارت ناشی از سوانح برای عموم و درک صحیح آنها از اثرات اقتصادی،اجتماعی،بهداشتی،آموزشی،زیست محیطی وتاثیر برمیراث فرهنگی و... می گردد.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی ، خطر پذیری سوانح ، چارچوب عملیاتی سندای ، آموزش