تحلیل خشکسالی منطقه دشت بیرجند با استفاده از شاخص خشکسالی پالمر

خشکسالی پدیده ای اقلیمی بوده و به عنوان بخشی از اقلیم یک منطقه محسوب می شود. این پدیده دارای خصوصیاتی است، که آن را از سایر بلایای طبیعی جدا می کند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد که در بین حوادث طبیعی، خسارات ناشی از خشکسالی بیشترین مقدار را شامل است. لذا پایش گسترده آن و ایجاد یک نظام هشدار و پیش آگاهی در مناطق مستعد خشکسالی، امری اجتناب ناپذیر است. یکی از ابزارهای اصلی پایش خشکسالی، استفاده از شاخص های خشکسالی میباشد. در میان شاخص های خشکسالی، شاخص هایی کهمبتنی بر مدل های بیلان آبی باشند می توانند نتایج بسیار مفید و ارزشمندی را جهت کمک به مدیریت خشکسالی و کاهش اثرات آن ارائه نمایند. مقاله حاضر، شاخص شدت خشکسالی پالمر را به عنوان الگوی معتبر و کاربردی، مورد استفاده قرار داده است. پارامترهای اصلی ورودی، شامل: بارندگی (P)، درجه حرارت (T) و مقدار آب قابل دسترسی (AWC) است. در هر دوره، تبخیر - تعرق پتانسیل با استفاده از اطلاعات به دست آمده بر اساس الگوی دو لایهای ذخیره ی رطوبت خاک محاسبه میشوند. در پایان نتایج خروجی الگو، که شاخص انحراف رطوبت ماهانه (Z) و شاخص شدت خشکسالی (X) میباشد، ارائه می شود. در این مقاله با استفاده از نرم افزاری که جهت محاسبه شاخص شدت خشکسالی پالمر طراحی شده، این شاخص برای ایستگاه سینوپتیک بیرجند طی دوره ی آماری 2015-1990 میلادی) محاسبه و ارائه گردیده است

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، شاخص شدت خشکسالی پالمر ، بیرجند