مدلسازی فرایند بارش – رواناب با استفاده از برنامه نویسی ژنتیک

در دهه های اخیر با توجه به اهمیت مسئله آب و محاسبه مقدار رواناب ناشی از بارندگی ، استفاده از روشهای مناسب برای پیش بینی میزان رواناب از روی داده های مربوط به بارندگی به امری ضروری تبدیل شده است . مدلهای بارش- رواناب برای محاسبه رواناب حاصل از بارش در یک حوزه آبریز به کار می روند. فرآیند بارش-رواناب پدیده ای کاملاً غیر خطی است. روشهای متعددی همچون مدل سری های زمانی، شبکه های عصبی مصنوعی، منطق فازی، نرو فازی و برنامه ریزی ژنتیک برای پیش بینی جریان رودخانه به کار میرود. در این مقاله سعی شده است که به بررسی تحقیقات انجام گرفته در خصوص مدلسازی فرایند بارش – رواناب با استفاده از برنامه نویسی ژنتیک و تحلیل نتایج بدست آمده از این تحقیقات پرداخته شود. این تحقیقات بر روی جریان رودخانه های لیقوان، سارمساقلو(تهم چای) ، زنگمار، تیفی و نامی صورت گرفته است و با استفاده از برنامه ریزی ژنتیک به پیش بینی سیلاب در این رودخانه ها پرداخته شده است و نتایج بدست آمده حاکی از موفقیت روش برنامه ریزی ژنتیک برای مدل سازی فرایند بارش- رواناب می باشد.

کلیدواژه ها:

بارش-رواناب ، برنامه ریزی ژنتیک ، پیش بینی ، جریان رودخانه ، مدل سازی