بررسی سطوح عملکردی سازه های بتنی مسلح متعارف استاندارد 2800 با شکل پذیری متوسط

این مقاله به منظور بررسی سطوح عملکرد و کفایت لرزه ای سازه های بتنی مسلح که بر مبنای استاندارد 2800 ایران ویرایش سوم و با ضوابط شکل پذیری متوسط و آئین نامه های طراحی ACI-318 و آبا و با شکل پذیری متوسط طراحی شده اند بر اساس انجام تحلیل های غیر خطی و کنترل ضوابط FEMA می باشد و هدف یافتن سطوح عملکرد سازه بر اساس زلزله های معرفی شده در تحلیل ریسک ساختگاه روشهای نوین عملکردی است. درچند سال اخیر با انتشار استاندارد های FEMA به خصوص FEMA310 تحت عنوان «Seismic Evaluation Handlook» و DEMA356 با عنوان «Prestandard & Commentary for Seismic Rehabilitation of Srtuctures» روش انجام بررسی های لازم در این زمینه در اختیار جامعه مهندسی قرار گرفت و سپس ویرایش فارسی آن تحت عنوان «آئین نامه بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود» برای ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه های موجود انتشار یافت. طبق نشریه فوق اگر سازه بتنی شرایط و ضوابط طراحی ساختمانهای جدید (آئین نامه 2800 و آبا) را برآورده کند و همچنین عملکرد ویژه ای برای آن مشخص نشده باشد، عملکرد لرزه ای سازه با کفایت تلقی شده و نیازی به بررسی های دقیق تر نمی باشد. مقاله حاضر شرح مطالعات ارزیابی لرزه ای یک ساختمان اسکلت بتنی مسلح 9 طبقه که دارای سیستم قاب خمشی متوسط در یک راستا و ترکیب دیوارهای برشی متوسط و قاب خمشی متوسط در راستای دیگر است می باشد. در بررسی های آسیب پذیری مطالعات لرزه خیزی ویژه ساختگاه مبنای عمل قرار گرفته است. بوسیله انجام تحلیل های غیر خطی بررسی ها در دو سطح خطر، بزرگترین زلزله ممکن است که برای تهران تقریبا معادل زلزله 475 ساله می باشد و زلزله خفیف با دوره بازگشت 75 سال که بزرگتر از زلزله خفیف استاندارد 2800 می باشد، برای ترازهای عملکرد IO , LS انجام پذیرفته و نتایج ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کفایت لرزه ای ، سازه های بتنی ، تعیین سطح عملکرد ، شکل پذیری متوسط ، تحلیل های غیر خطی