جلوگیری از روانگرایی بسترهای ماسه ای سست به کمک پوزولانهای افزودنی

نمونه های مختلفی از خرابی های ناشی از زلزله مانند گسیختگی شیب‌ها، گسیختگی شالوده ساختمان‌ها و پل‌ها و شناوری سازه های مدفون اتفاق افتاده است. جهت جلوگیری از روانگرایی، تغییر مشخصات خاک یکی از روش های مطرح می باشد. تثبیت خاک به اصلاح و بهوبد خواص فیزیکی و مهندسی آن برای تأمین یک رشته اهداف از پیش تعیین شده اطلاق می گردد که به طرق مختلف نظیر روش های مکانیکی،‌ شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیک (رویاندن گیاه)، و روش الکتریکی امکان پذیر است. انتخاب روش تثبیت برای خاک ها به جنس و نوع خاک و همچنین هدف از تثبیت آن بستگی دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه پوزولان مصرفی و کسب مقاومت بسترهای ماسه ا با توجه به عمل آوری مناسب نمونه های آزمایشگاهی می باشد. در خاتمه با توجه به نمودارهای افزایش مقاومت و همچنین نتایج آزمایشات دوام در برابر سیکل های مختلف ذوب و یخ، جهت تثبیت یک درصد پوزولان بهینه جهت تثبیت خاک پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، بسترهای ماسه ای سست ، تثبیت ، بهسازی ، پوزولان ، آهک ، رسوبات ماسه بادی ، دوده سیلیس