تخمین میزان جا افتادگی و چگالی جنگل ها به کمک شبکه ی عصبی مصنوعی با استفاده از داده های لایدار

امروزه تکنولوژی تصویربرداری لایدار (LIDAR) از مدرترین ابزارها برای مدلسازی اشیاء و پدیده های سطح زمین می باشد که در آن به کمک پرتوهای لیزری مشخصات سه بعدی اجسام و پدیده های استخراج می گردند. از مهمترین کاربردهای سیستم لایدار به کارگیری آن در امر مدیریت و برنامه ریزی جنگل ها و حفظ و توسعه ی آنها می باشد. با استفاده از داده های ارتفاعی حاصل از سیستم لایدار، می توان پارامترهای مختلف جنگل مانند: ارتفاع پوشش، شاخص LAI، میزان کربن، حجم درختان، زیست توده، چگالی پوشش و ذخایر آن را جهت کمک به امر مدیریت جنگل، برآورد نمود. لذا در تحقیق پیش رو مراحل محاسبه پارامترهای ساختاری قابل استخراج از داده های ارتفاعی لایدار در تخمین میزان جا افتادگی (گپ) و چگالی جنگل ها (به منظور تصحیح دیگر شاخص های جنگلی) اجرا شده و مدل مناسب جهت افزایش صحت و دقت پارامترهای مذکور پیشنهاد می شود. در این راستا مدل شبکه ی عصبی پیاده سازی شده و دقت عملکردی آن در برآورد پارامترهای مذکور ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

لایدار ، چگالی ، جا افتادگی ، مدیریت جنگل ، پارامترهای جنگل