بررسی فنی - اقتصادی استفاده از سیستم های مختلف انتقال خط آتش در یک معدن روباز

در معادن روباز کشور، انفجارها عموما با استفاده از فتیله انفجاری و یا چاشنی الکتریکی انجام می گیرد. یکی دیگر از روشهای معمول برای انفجارهای روباز، سیستم نانل است که عل یرغم کاربرد گسترده در کشور های پیشرفته دنیا، سابقه استفاده چندانی در کشور ما ندارد. با توجه به استفاده از سیستم نانل در پروژه سد و نیروگاه گتوند علیا، فرصتی فراهم گردید تا این سه روش انفجاری در شرایط عملی کشورمان مورد ارزیابی قرار گیرد. آنچه که در این مقاله بصورت خاص مورد بررسی قرار می گیرد، مقایس های فنی- اقتصادی بین سه طریقه انتقال خط آتش (فتیله انفجاری، چاشنی الکتریکی و سیستم نانل) است که طی انفجار های متعدد مورد استفاده قرار گرفته است. در تمامی این انفجارها که در یک بازه زمانی طولانی و به رو شهای مختلف انجام گرفته اند، تمامی پارامتر های مهم در یک انفجار روباز (از جمله سلامت دیواره نهایی حاصل از انفجار، دان هبندی مصالح حاصل از انفجار، خرج ویژه، میزان پاشنه باقیمانده پس از انفجار، میزان پرتاب سنگ و ...) ثبت و مقایسه گردیده است. ضمن آنکه از نظر مسائل اقتصادی نیز، مقایسه ریالی هر یک از سه روش فوق الذکر انجام گرفته و در نهایت جم عبندی نهایی برای گزینش بهترین روش انتقال خط آتش از جنبه فنی و اقتصادی ارائه شده است. بر این اساس از نقطه نظر فنی بهترین گزینه سیستم نانل شناخته شد. از نظر اقتصادی نیز هر چند مدار انفجاری با سیستم نانل، نسبت به مدار مشابه با فتیله انفجاری هزینه بیشتری در بر دارد، اما با در نظر گرفتن جمیع نتایج حاصل یک انفجار روباز، استفاده از سیستم نانل بصرفه تر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

معادن روباز ، آتشباری ، سیستم نانل ، اقتصاد معدن