بهبود کارایی شبکه فازی – عصبی با استفاده از توابع عضویت انتخابی برای تخمین تراوایی در میادین نفتی- موردمطالعاتی، جنوب ایران

توابع عضویت از مهمترین اجزای یک سیستم استدلال فازی محسوب می شوند که در ابتدای فرآیند استدلال فازی برای فازی کردن ورودی های کلاسیک از آن ها استفاده می شود. مقاله حاضر به بررسی انتخاب توابع عضویت با توجه ماهیت داده ها در هر زیر کلاسبرای تخمین تراوایی در یکی از میادین نفتی جنوب ایران پرداخته است. نتایج نشان می دهند که انتخاب توابع عضویت بر اساس ماهیت داده های مورد استفاده در فرآیند مدل سازی به بهبود کارایی مدل کمک شایانی خواهد کرد

کلیدواژه ها:

تابع عضویت ، سیستم استدلال فازی ، تراوایی ، جنوب ایران