ارزیابی ریسک های بحرانی پروژه های مهندسی با استفاده از روش DEMATEL (مطالعه موردی پروژه فازی 17و 18 پارس جنوبی)

اغلب پروژه های بزرگ با انحرافات و شکستهایی در طول دوره عمر خود مواجه هستند. از این رو در سالهای اخیر، شناسایی و ارزیابی ریسک های پروژه مورد توجه جدی مدیران قرار گرفته است. شناسایی ریسک های بحرانی، تنها راهی است که منجر به عملکرد کاراتر پروژه ها می گردد. ریسک های بحرانی، ریسک هایی هستند که علل اصلی بوجود آمدن سایر ریسک ها نیز می باشند و لیکن استفاده از روش های سنتی و مرسوم شناسایی ریسک ها، تشخیص این ریسک ها را با مشکل مواجهه می کند. این مساله زمانی آشکارتر می گردد که با پروژه های بزرگی همچون پروژه های نفت، گاز و پتروشیمی که به صورت MEPCC اجرا می شوند، سرو کار داشته باشیم. از این روش می توان برای بررسی ریسک ها، به ویژه ریسک های بحرانی برای رسیدن به اهداف استراتژیک و عینی از مسایل موجود در پروژه ها ، به منظور دسترسی به راه حل های مناسب، مدنظر قرار گرفت و از نظرات خبرگانی در زمینه های برنامه ریزی و کنترل پروژهف مهندسی، تامین تجهیزات ، ساخت و نصب و ... استفاده کرد. روش DEMATEL برای ساختار دهی به یک دنباله از اطلاعات مفروض کاربرد دارد، به طوری که شدت ارتباطات را به صورت امتیاز دهی مورد بررسی قرار می دهد، بازخورهای بین عناصر(ریسک ها) را تواماً با اهمیت آن ها جستجو می کند و روابط انتقال پذیر را می پذیرد. و در بخش پایانی کاربرد این روش در یک نمونه اجرایی در پروژه ساخت پالایشگاه در منطقه پارس جنوبی، به تفصیل ارائه می شود.