ارزیابی اقتصادی دستگاه استریوتاکسی قابدار در بیوپسی مغز

امروزه اختلالات سیستم عصبی به عنوان یکی از مهمترین بیماری های گرفتار کننده آدمی، موجب مرگ ومیر، عوارض و ناتوانی قابل توجهی شده است. بیماری های مزمن با ایجاد اختلال عملکرد منجر به افت قابل توجهکیفیت زندگی بیماران می گردند. ناتوانی حاصل از بیماری، بیمار، خانواده وی و مراقبین را تحت تاثیر قرارمی دهد. منابع و مخارج زیادی را تحمیل می کند. از دست رفتن توان تولید و موثر بودن فرد در جامعه مشخصه بارز افتکیفیت زندگی در این بیماری هاست. بطوری که در کشور آمریکا بالغ بر 09 میلیون نفر به نوعی به ختلالات سیستم عصبی مبتلا هستند، و بیش از 099 میلیارد دلار مخارج درمان و نگهداری این بیماران بر سیستم بهداشتی و درمانیتحمیل می شود. تکنیک های استریوتاکسیک در اوایل قرن بیستم به عنوان یک وسیله کاربردی به منظور انجام روش های با حداقل تهاجم، مختصر شده و تجدید پذیر برای اهداف تحقیقاتی معرفی شد. واژه استریوتاکسی از دو واژه یونانی استریو به معنای 3 بعدی و تاکسیک به معنای تنظیم آمده است. استفاده از این واژه در مورد سیستمهای 3 بعدی بود که اساس و بنیاد سیستم های امروزی استریوتاکسی هستند، که در جراحی های مغز و اعصاب استفاده می شوند. دستگاه استریوتاکسی بر پایه استفاده از اصول ریاضیات و هندسه پایهگذاری شده است. مفهومعلمی استفاده از این سیستم ورود به مغز با حداقل تهاجم و حداکثر دقت میباشد. هدف تمام اجزای استریوتاکسی یعنی فریم های استریوتاکسیک و ادوات متمرکزکننده و داده های تصویری که ازCT و MRI و آنژیوگرافی گرفته می شود، دستیابی به بخش هایی در عمق مغز است. بیوپسی معمول ترین اندیکاسیون برای استفاده از روش های استریوتاکسیک است. پیش از معرفی روش استریوتاکسی، بیوپسی با استفاده از شکافتن جمجمه یا فروکردن سوزنکه با روش های تصویربرداری غیرمستقیم راهنمایی می گردید انجام می شد. تصویربرداری نوین و روش هایاستریوتاکسیک قابدار )یا دارای فریم( به سرعت روش هایی را پدید آوردند که با حداقل مرگ و عوارض جانبی همراه بود. تعداد زیادی از ضایعات مغزی، که در تصویربرداری دیده می شوند، را می توان به شیوه ای ایمن و با قدرتتشخیصی بالا نمونه برداری کرد. همچنین آسیب های ناشی از گرفتگی عروق همراه با توده را می توان با دقت زیادی خارج کرد. علیرغم تمام محسناتی که دستگاه استریوتاکسی دارد، استفاده از این روش زیاد رایج نیست. عواملزیادی در این موضوع دخیل هستند: اول، تمام دستگاهای موجود پیچیده هستند و استفاده کننده ها از آن ها دانشکافی ندارند، اگر دستگاه به طور غیراستادانه تنظیم و نصب شود، کار بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد شد. پیچیدگی این دستگاه باعث افزایش نیرو به منظور نگهداری و استفاده از این دستگاه در اطاق عمل می شود. دوم،این دستگاه گران است، و فراهم کردن این دستگاه فقط برای خدمات با حجم بالا می باشد. البته این وضعیت گذرا است و ارزش های استفاده این دستگاه احتمالا بسیاری از کمبودها در درمان را جبران خواهد کرد. از دستگاه های استریوتاکسی نسل اول یعنی استریوتاکسی های قابدار )مانند لکسل )Leksell frame-based stereotaxy از سال های دهه 1009 استفاده شده است