بررسی عوامل موثر بر دوره ی گذار از پوشش ناکامل به پوشش همگانی بیمه سلامت از طریق بیمه اجتماعی سلامت

سلامت حقی است همگانی و در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران این اصل به عنوان یکی از اصول اساسی نظام تعیین شده است. گروهی سلامت را حق طبیعی آحاد جامعه و دولت ها را مکلف به تامین هزینه های سلامت می دانند، گروهی دیگر با محورقرار دادن گزینه های هزینه اثربخشی و هزینه منفعت تقسیم و تسهیم منابع در بخش سلامت را مورد توجه قرار داده اند. دیدگاه هرچه که باشد ایفای نقش دولت، وابسته به عناصر کلیدی تاثیرگذار در فرآیند دریافت خدمات است. در این میان بیمه ی اجتماعی سلامت یکی از سیستم های تامین مالی می باشد که بسیاری از نظام های سلامت جهت پاسخگویی به بعد تامین مالیسیستم سلامت از آن بهره می گیرند؛ در کشور ما نیز موضوع یکپارچه کردن بیمه های پایه ی درمان به منظور ارتقای بهره وری منابع مالی بخش سلامت در جهت ایجاد چنین ساختاری دارای ماهیت اجتماعی می باشد. اجرائی ساختن این قانون مستلزم بحثهای کارشناسی فراوان از ابعاد متفاوت نظیر دستیابی به عدالت، بهبود کارآمدی، تضمین پایداری منابع و پاسخگویی به انتظاراتجامعه می باشد. مطالعه ی حاضر نیز در همین جهت، با هدف بررسی عواملی که بر دروه گذار از پوشش ناکامل به دوره پوشش کامل تاثیر می گذارند نگاشته شده است و بر شناسایی برخی عوامل سیاسی و اجتماعی-اقتصادی از قبیل سطح درآمد، ساختاراقتصاد ملی، توزیع جمعیت، توانایی و قابلیتهای اداری و میزان همبستگی گروههای اجتماعی تاکید خواهد شد .همچنین نقشتولیت توسط دولت نیز در تسهیل فرآیند گذار به پوشش همگانی بطور ویژه مورد مداقه قرار خواهد گرفت. این مقاله از دسته مقالات مروری است که با بهره گیری از مطالعات اینترنتی و کنتابخانه ای به تبیین مفهوم بیمه ی اجتماعی سلامت، امکان پذیریاجرائی بیمه سلامت و چالش های پیش روی آن پرداخته است. ضمن مرور متون منتشر شده در این زمینه نتیجه گرفته می شود پایدار بودن روش تامین منابع مالی درمان امر بسیار مهمی در ارائه ی پوشش همگانی بیمه سلامت می باشد و در جایی که امکان تجمیع منابع از طریق مالیات میسر نیست، بیمه اجتماعی راه بسیار مناسبی برای آن می باشد. این مهم نیاز به یک برنامه ی بلند مدت برای اصلاحات در نظام تامین مالی سلامت دارد.

کلیدواژه ها:

پوشش همگانی ، بیمه سلامت ، بیمه اجتماعی سلامت ، چالش های بیمه