دورکاری بیماران و همراه پیش زمینه عدالت اقتصادی در سلامت (مطالعه بیماران مراکز درمانی سرپایی)

هدف اصلی این تحقیق ارائه پیشنهاد تغییر به روش مهندسی ارزش در راستای بهبود فرایند پذیرش بیماران مراکز بهداشتی درمانی و ارایه مدل جایگزین در راستای دورکاری جهت فرایند پذیرش است، که صرفه جویی و کاهش درزمان مشتریان، هزینه های سازمانی و بیماران وکاهش جمعیت مراجعین از پیامد های آن خواهد بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از جنبه جمع آوری اطلاعات پیمایشی و توصیفی می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده و جهت تحلیل آماری پرسشنامه از آزمونTtest آزمون فریدمن استفاده شده وبرونداد آن با استفاده ازتکنیکQFD)iمدل مهندسی ارزش و نمودارi i )FAST( مورد تحلیل قرار گرفت. جامعه آماری این تحقیق از مراجعین به بزرگترین مجتمع درمانگاهی دولتی کشور،که تعداد آنها حدود 03333 نفر در روز است انتخاب گردیده.که در نتیجه منجر به مشخص شدن ارزش مورد نظر مشتریان و اصلاح فرآیند رسیدن به ارزش خواسته شدهآنها شده و در صورت پیروی از مدل جدید ارائه شده که با حذف مراجعتهای غیر ضروری و تکراری و تاکید بر دورکاری بیمار و همراه به جای پرسنل اداری و درمانی دارد،وزمینه پیاده سازی دولت الکترونیک،کارت سلامت بیمار و کمک به اجرای طرح پزشک خانواده می باشد. که حداقل پیامدآماری آن بیش از 03 درصدبهبود شاخص ارزش بوده و یافته هایی از قرار بیش از چهار قرن صرفه جویی زمانی در یکسال جهت مشتریان وکاهش 56 درصدی ترافیک جمعیتی مراجعین به محل مورد مطالعه182/788/2میلیون ریال صرفه جویی در دو قلم هزینه جهت بیماران و مبلغ2/044/8میلیون ریال صرفه جویی در یک قلم هزینه جهت سازمان در صورت پیاده سازی مدل جدید در راستای دورکاری، به دنبال خواهد داشت

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزشi i i )VE(تکنیکQFDمجتمع درمانی شهید مطهری ، شیراز ، دورکاری