صنعت داروسازی ایران و عضویت در سازمان تجارت جهانی؛ تهدید یا فرصت؟

داروسازی مدرن در کشور سابقه ای بیش از 151 ساله داشته و در این مدت با تغییر و تحولات زیادی روبه رو شده است. تغییرات اتفاق افتاده در اقتصاد جهانی در دهه های اخیرو تشکیل سازمان تجارت جهانیWTO)این صنعت را درشرایط حساسی قرار داده و با مسایل تازه ای روبرو نموده است. یکی از اهداف سازمان تجارت جهانی کاهش موانع تجاری بین کشورها و کمک به آنها در تجارت بین المللی و بهره مندی ازمنابع طبیعی آنها شمرده شده است. عضویت ایران دراین سازمان می تواند تاثیرات مهمی بر صنعت داروسازی کشور داشته باشد . هدف این مقاله بررسی مزایا و چالش های احتمالی صنعت داروسازی کشور با عضویت در این سازمان بوده است.موادوروش ها: این مقاله در 3 بخش انجام شد. ابتدا نظرات و دیدگاه های کارشناسان مختلف حوزه صنعت داروسازی کشور ازطریق جست و جوی منظم مقالات موجود فارسی و انگلیسی در پایگاه های اینترنتی و مجلات فارسی زبان جمع آوری گردیده و دسته بندی شدند. در بخش دوم قوانین و بخشنامه هاو دستورالعمل ها وآیین نامه های مربوط به سازمان تجارت جهانیمورد بررسی قرار گرفتند. در بخش آخر اطلاعات مربوط به نقاط قوت و ضعف، فرصت ها، و تهدید های داروسازی کشور با عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی استخراج گردید و با استفاده از جدولSWOTارتباط فرصت ها و تهدید های حاصل از عضویت با نقاط قوت و ضعف صنعت داروسازی کشور مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت یافته های مطالعه نشان دادند که مهم ترین نقطه ضعف صنعت داروسازی کشور توان رقابتی پایین آن می باشد، که میتواند نتیجه دانش و تکنولوژی متوسط و سرمایه گذاری نسبتا کم در این صنعت باشد. وجود پتانسیل بالقوه در صنعتداروسازی کشور شامل ظرفیت تولید بالا و منابع مادی و انسانی مطلوب از نقاط قوت این صنعت در کشور میباشد.همچنین امکان دریافت راحت تر کمک های فنی سازمان تجارت جهانی و سهولت ورود به به بازارهای جهانی در زمان عضویت، ازفرصت ها ی اصلی پیوستن بهWTOمحسوب می شود. با این حال ورود آسان تر داروهای خارجی به کشور نیز مهم ترین تهدید برای صنعت داروسازی کشور به شمار می رود