ارزیابی مکانی شهرک های صنعتی استان یزد با روش های TOPSIS ،SMCE و SAW

در میان پارامترهای مختلفی که در استقرار شهرک های صنعتی مورد توجه قرار می گیرند، مکانیابی یکی از مهمترین پارامترها است که توجه به آن، سبب کاهش هزینه ها و موفقیت واحدهای صنعتی می شود. تلفیق عوامل و محدودیت های متعدد و درنظرگرفتن آن ها به طور یک جا و اتخاذ تصمیم درست در محیط زیست، باتوجه به پیچیدگی زیاد آن، ضرورتا نیازمند استفاده از تکنیک های مختلف تصمیم گیری چند معیاره است. در همین راستا، موضوع اصلی مقاله حاضر، ارزیابی مکانی شهرک های صنعتی جدید استان یزد و طراحی الگوی تصمیم سازی زیست محیطی استراتژیک با بهره مندی تلفیقی از رویکردهای TOPSIS ، SMCE و SAW بوده و در این ارتباط، طرح ریزی منطق تصمیم گیری زیست محیطی راهبردی بر پایه ارزش یابی مکانی شهرک های صنعتی با استفاده توأم از مدل ها و رویکردهای مزبور، از جمله اهداف مقاله حاضر بوده است. در راستای چنین هدفی، در ابتدای امر، سوابق تحقیقات و تجارب بدست آمده در سطح بینالمللی و ملی، مورد بررسی قرار گرفت. سپس با کمک پرسشنامه دلفی، محدودیت ها و عوامل پر اهمیت، انتخاب و سپس نقشه های مربوطه جهت ورود به مدل SMCE تهیه شد. در مرحله بعد، محدودیت ها و عوامل، استانداردسازی شده و وزن دهی عوامل انجام گردید. سپس در نقشه اولویت بندی، چهار اولویت درنظرگرفته شد. سپس گزینه های مکانی انتخابی توسط مدل SMCE، جهت وزن دهی و اولویت بندی نهایی و همچنین اعمال معیارهای کیفی و معیارهای دارای عدم قطعیت در ارزیابی مکانی، وارد مدل های TOPSIS و SAW گردید. در نهایت پیشنهاد شد که با توجه به کارآیی بالای مدل های TOPSIS ،SMCE و SAW، مدل های مزبور می توانند در ارزیابی مکانی سایر طرح ها و پروژه های توسعه ای از جمله مکان یابی شهرک های صنعتی به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی مکانی ، شهرک های صنعتی ، مدل SMCE ، مدل TOPSIS ، مدل SAW