مدیریت ریسک های بهداشتی و محیط زیستی واحد پلی اتیلن سبک شرکت پتروشیمی جنوب ایران با استفاده از روش های تلفیقی EFMEA &William fine

هدف از انجام این پژوهش شناسایی و ارزیابی عوامل ایجاد ریسک های بهداشتی _محیط زیستی در واحد پلی اتیلن سبک یک شرکت پتروشیمی در جنوب ایران می باشد. لذا جهت نیل به اهداف مورد نظر از تکنیک تجزیه وتحلیل حالات شکست و اثرات آن برمحیط زیست (EFMEA)جهت شناسایی جنبه های محیط زیستی و از تکنیک William fineجهت ارزیابی ریسکهای بهداشتی استفاده گردید.پس از انجام مطالعات میدانی و کتابخانه ای و بررسی گزارشات حوادث و مستندات شرکت تحت برررسی و با استعانت از نظر کارشناسان HSEو مهندسین فرآینددر این واحد، 117 جنبه محیط زیستی شناسایی گردید،که پس از محاسبه عدد اولویت ریسک و تعیین سطوح ریسک ،مشخص گردید که 20.51 درصد از جنبه ها در سطح بحرانی و 76.07 درصد جنبه ها در سطح متوسط ریسک قرار دارند.همچنین 201 ریسک بهداشتی شناسایی گردید که 21 درصد ریسک ها در سطح بالای ریسک ،و 66 درصد از ریسکها در سطح متوسط قرار دارند.نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که بالاترین ریسک های محیط زیستی مربوط به فعالیت کوره و چیلر ،با RPN 125 می باشد که منجر به انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده در اتمسفر خواهند شد.وبالاترین ریسک های بهداشتی ناشی از نشت گاز و موادشیمیایی به علت پوسیدگی و شکست تجهیزات می باشد که می تواند منجر به انفجار و آتش سوزی و صدمات جانی گردد.سپس تدابیر مدیریتی مناسب جهت اصلاح و کنترل ریسک های سطوح بالا و متوسط نسبت به کاهش حداکثری اثرات آنها بر سلامت و بهداشت و محیط زیست تحت اثر ، اتخاذ گردید.

کلیدواژه ها:

عدد اولویت ریسک ، مدیریت ریسک ، پلی اتیلن سبک ، EFMEA ، William fine