کنکاش اصول پایداری اجتماعی،در معماری خانه های درونگرای ایرانی در جهت ارائه راهکار های طراحی معماری در این زمینه

معماری پایدار که امروزه به همزیستی مسالمت امیز انسان و مصنوعات الحاق می شود فقط یک اصطلاح نیست بلکه سرشار از حضور انسانهایی است که نیازمند جامعه ای سالم و پایدار برای خویشند جامعه ای که نیازهایش نباید توانایی افراد دیگر در جهان و نسل های آتی را در براوردن نیازهایشان به خطر بیاندازد. احساس رفاه و رضایتمندی درجامعه چیزیست که معماران خواسته یا ناخواسته در طراحی ان دخیل هستند همانطور که ریشه ی معضلات و نابسامانی های یک جامعه را می توا ن در کوچکترین جامعه یعنی خانواده جستجو کرد: ریشه ی مشکلات عدم پایداری اجتماعی نیز به نوعی در کوچکترین جزء معماری قابل ردیابی و حل است ایننوشته سعی دارد تا این مسائل را با کمک مفاهیم معماری ایرانی به راه حلهایی عملی در جهت یک معماری پایدار از نظر اجتماعی سوق دهد.

کلیدواژه ها:

خانه ایرانی ، پایداری اجتماعی ، تعامل ، رضایتمندی