بررسی تطبیقی اصول پایداری با ویژگیهای معماری سنتی ایران (اقلیم گرم وخشک)

با توجه به تناسب معماری سنتی ایران با فرهنگ، اقلیم و کاربران در گذشته و حتی گاهی در زمان حال این دیدگاه وجود دارد که معماری این مرز و بوم در زمان خود، با اصول پایداری که امروزه مورد توجه قرار گرفته، هم راستا بوده است. بسیاری از مقالات و منابع آن را بی درنگ همان معماری پایدار نامیده اند و برخی دیگر با ارایه دلایلی محدود این مساله را رد نموده در نکوهش معماری سنتی برآمده اند. این مقاله کوششی است پیرامون بررسی این مدعا که معماری سنتی ایران در زمان خویش هم راستا با اصول پایداری امروزی عمل کرده است. این بررسی در سه بخش ارایه خواهد شد که در قسمت اول پایداری و اصول و تعاریف آن مد نظر بوده، بخش دوم به شناسایی برخی ویژگی های معماری سنتی می پردازد و در بخش انتهایی مطالعه ای تطبیقی پیرامون این دو مساله صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، رویکرد سنتی ، توسعه پایدار ، معماری پایدار ، اقلیم گرم و خشک