بررسی رابطه زمینه گرایی، در راستای معماری ایرانی- اسلامی

به نظر می رسد، هویت معماری در زمان های مختلف با پویایی، منطبق بر اصول اعتقادی هر جامعه، بالندگی خود را دارد؛ هویت ها در تغیرات زمانی و مکانی خود متاثر می شوند گاها این تغییرات جهشی و انقلابی بوده و گاه تدریجی، اما مشخصه ثبات و تداوم هویت ها در اعصار آن است که انسان ها هویتی ثابت و مداوم داشته باشند، نظر به فطری بودن تسلیم شدن در برابر ذات باریتعالی و وجود اسلام ذاتی در بشر، معماری اسلامی نیز فطری به نظر می رسد؛ که بعضا با معماری زمینه خود (معماری ایرانی) عجیبن شده و یک واحد کثیر را تشکیل می دهند؛ پژوهش پیش رو از منابع کتابخانه ای و روش تحلیلی- توصیفی بهره مند گردیده است و برآن است تا به بررسی راهبرد زمینه گرایی در راستای معماری ایرانی- اسلامی بپردازد.

کلیدواژه ها:

معماری ، زمینه گرا ، معماری ایرانی- اسلامی ، کالبد ، هویت