سیمای شهر ایرانی- اسلامی با رویکرد ارتقاء منظر شهری

سیمای شهرهای دنیای اسلام خود آئینه‏ای است بر مظاهر تمدن اسلامی. زادگاه شهرهایی که در بستر گسترش خود خاستگاه توسعه اسلام نیز بوده‏اند، به عنوان عرصه رشد و نمو انسانی، در ایران دو سرنوشت متفاوت داشته‏اند. در دوران پیش از اسلام که نگرش طبقاتی حاکم، ارتباط میان زمین و آسمان از طریق اشخاص برگزیده برقرار می شد، شهر صورتی فرمایشی و نمادین داشت که با ورود اسلام به ایران، جهان بینی برابرنگر اسلام، سازمان طبقات اجتماعی را در هم ریخت و سرنوشت نوینی برای آینده شهرهای ایران رقم زد. پژوهش حاضر تلاش دارد تا به چیستی و چرایی تفاوت نگرش قبل و بعد از اسلام در این زمینه پاسخ دهد، و مشخص نماید چه عوامل و عناصری در شکل گیری چهره اسلامی و کیفیت منظر شهرهای ایران به ایفای نقش پرداخته اند. به عبارت دیگر عواملی سنتی، فرهنگ اسلامی و عواملی اکولوژیکی تا چه حد در شکل گیری سیمای شهر ایرانی-اسلامی نقش داشته اند. تاثیرات و تغییر و دگرگونی اندیشه و اعتقاد در ایجاد تمدن اسلامی و به تبع آن ایجاد سازمان فضایی متفاوت با رویکرد ارتقاء کیفیت منظر شهری را مورد ارزیابی قرار می دهد که پیش از آن به این صورت وجود نداشته است.

کلیدواژه ها:

ایران ، دنیای اسلام ، ، سیمای شهر ایرانی- اسلامی ، کیفیت منظر شهری