مفهوم نمادگرایی در عناصر معماری باغ ایرانی ( نمونه موردی باغ دلگشا)

در انطباق با توصیف بهشت در قرآن کریم که آیاتی از جمال و جلال خداوندی است، معماران مسلمان با عنایت به این توصیف ها به ساخت باغ هایی در این جهان فناپذیر پرداخته اند تا جلوه ای از فناپذیری و جاودانگی جهان ابدی و باغ های بهشتی باشد. آشنایی با باغ ایرانی و ویژگی هایی که هر یک از عناصر آن ها دارند، منجر به شناخت نماد گرایی از طبیعت می شود. بی گمان یکی از نیکوترین جلوه های صورت و معنا بر آمده از باورهای ایرانیان، باغ ایرانی است. چنانچه باغ ایرانی را تمثیلی از بهشت بدانیم که در میان حوضی قرار دارد و از آن چهار نهر بر می آیند و ... یکی از نزدیکترین نمونه ها به صورت مثالی خواهد بود. هدف اصلی پژوهش حاضر در حوزه ی نمادگرایی در عناصر معماری به خصوص عناصر معماری باغ می باشد. در این مقاله سعی بر شناخت نماد و نمادگرایی شده و همینطور میزان تاثیر پذیری و تطبیقی که نماد ها بر روی عناصر معماری باغ خواهند داشت بررسی شده است. در این پژوهش جهت گردآوری مطالب و اطلاعات از روش های بنیادی نظری، بنیادی تجربی، تحقیق عملی و روش تطبیقی استفاده گردیده است و در نهایت نتیجه ی کلی این پژوهش این است که عناصر موجود در هر بنای اسلامی پس از معنا کاوی به عنوان نماد ما را به شاخصه های معماری اسلامی که عمده ترین شاخصه وجهه تمایز با عرفان و منابع الهام آن یعنی قرآن است رهنمون می سازد.

کلیدواژه ها:

نمادگرایی ، معماری ایرانی ، باغ ایرانی ، چهار باغ ، باغ دلگشا