ایران وچالش شورای امنیت

کشورهای خسته ازجنگ بااعطای باج وتوبه قدرتمندان آنروزعلاوه برتعیین رهبری برای جهان، آنان را ازتوسل به نیروی انتظامی فراگیرغیرقانونی دررسیدن به اهداف خود بازداشتند. اما باظهور نوقدرتها درعرصه جهانی وارتفاع نیاز جهان به داشتن رهبر و استفاده ازاغلب رویه تزاید ابزاری ازشورای امنیت وحق وتوعلیه قدرتهای نوظهور ازجمله ایران وایجاددشواری هایی درمسیر پیشرفت آنها لزوم بازنگری اساسی دراین مرکزقدرت را افزایش داده است . بازنگری که درآن همه قدرتها حق تصمیمگیری درمحیطی دموکراتیک راداشته باشند. واین حاصل نخواهد شد جز باعزم جدی قدرتهای نوظهور وتحول اساسی درساختارشورای امنیت وکیفیت وتو. ازاین رو ، ایران به عنوان یکی ازقدرتها منطقه ای درحال تبدیل به فرامنطقه ای ، میتواند باارایه نظریه اصلاحی عملی وعلمی که مشارکت همه قدرتها به نسبت قدرت عادی ومعنوی خودراشامل میشود ، از سردمداران اصلاح باشد. اصلاحی که هردولت بسته به قدرت مادی ومعنوی خوددارای تعداد رای ومدت حضور مشخص درشورای امنیت میباشد

کلیدواژه ها:

شورای امنیت ، وتو ، ایران ، قدرتهای نوظهور ، جامعه بین الملل