بررسی کاربرد روش فراپالایش در صنایع لبنی

فراپالایش بی تردید یکی از پرجاذبه ترین فن آوری های جدید بوده که در سال های اخیر در صنایع لبنی گسترش زیادی یافته است. با استفاده از صافی های فراپالایش تعداد زیادی از انواع محصولات لبنی بخصوص پنیرها با موفقیت تولید شده اند. فراپالایش در حقیقت یک فرایند جدا سازی غشائی با استفاده از نیروی فشار می باشد که در دو دهه اخیر کاربرد صنعتی گسترده ای را پیدا نموده است. از این فرایند برای جدا سازی و تغلیظ مواد کلوئیدی و سوسپانسیونی از محلولهای حقیقی، استفاده می شود. استفاده فراوان و همچنین زمینه های مساعد گسترش این فن آوری در صنعت لبنیات موجب رشد بسیار سریع آن به موازات یافته های نو در این صنعت گردید. پژوهش حاضر به بررسی کاربرد روش فراپالایش بخصوص در صنعت پنیر سازی می پردازد. توسط غشاء مواد به اندازه های مختلف از سیال به طور انتخابی جدا می شوند . صرفه جویی در انرژی ، فضای کمتر جهت عملیات جداسازی از جمله مزایا استفاده از غشاء ها است . سرعت بالای انتقال جرم به دلیل نازک بودن غشاء ها ، جداسازی با راندمان بالا ، جداسازی در دماهای معمولی ، آسانی روش جدا سازی و غیره از جمله مزیت های دیگر استفاده از فناوری غشاء ها است. مهمترین مزیت فرایند فراپالایش افزایش راندمان پنیر سازی است. افزایش راندمان در پنیر سازی عمدتا از طریق پروتئین های آب پنیر صورت می گیرد. مزیت دیگر، میزان کمتر مایه پنیر و آغازگر مورد نیاز است به طوریکه بسته به درجه تغلیظ می توان تا حدود 70% در مصرف این مواد صرفه جویی کرد. از معایب این روش می توان به استهلاک فیلتر ها و نیاز به تعویض مستمر، نیاز به کادر فنی متخصص و ماهر، ارز بری بالا و تکنولوزی نسبتا وابسته اشاره کرد .

کلیدواژه ها:

فراپالایش ، صنعت لبنی ، پنیر