بررسی تاثیر چند علفکش روی Pythium aphanidermatum عامل بیماری گیاهچه میری گوجه فرنگی

علف کش ها وسیعا در مزارع مختلف استفاده می شوند ولی تاثیرات اکولوژیک آنها روی پاتوژن های گیاهی بخوبی شناخته نشده است. یکی از مهم ترین بیماری های گوجه فرنگی، بیماری گیاهچه میری و پوسیدگی بذر و ریشه است که عامل آن قارچ خاکزی بنام Pythium aphanidermatum (Edson) Fitzp می باشد. در این تحقیق، واکنش رشد میسلیومی کلنی این قارچ روی محیط کشتPDA نسبت به علفکش های متریبوزین، اکسی فلورفن، تریفلورالین و یی پی تی سی (EPTC) بررسی گردید. در پژوهش گلخانه ای، تاثیر هر یک از علف کش های فوق روی بروز بیماری مطالعه شد. نتایج نشان داد که علفکش متریبوزین با غلظت های 31/25 پی پی ام تاثیری روی رشد میسلیومی قارچ نشد. در حالی که، علف کش های تریفلورفن، EPTC و اکسی فلورفن به ترتیب با با غلظت های 416/7، 445 و 31/25 موجب کاهش معنی دار رشد آن شدند که تاثیر دو علف کش اخیر بیشتر از اکسی فلورفن بود. نتایج آزمایش گلخانه ای نیز نشان داد که علف کش های اکسی فلورفن و متریبوزین، در مقایسه با شاهد، باعث افزایش معنی دار شدت بیماری شدند. ولی علف کش های تریفلورفن و EPTC، با این که رشد میسلیومی قارچ را کاهش دادند، تاثیری روی شدت بروز بیماری نداشتند.

کلیدواژه ها:

علف کش ، گوجه فرنگی ، Pythium aphanidermatum