همسویی سیاست های جنبش عدم تعهد با سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,657
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANWORLD08_005
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394
چکیده مقاله:
ایران از بدو پیروزی انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ تا کنون همواره بر اصول و ارمان های دینی و انقلابی خود مبتنی بر تبلیغ پیوسته جهان بینی اسلامی، حفظ استقلال خود و دیگر کشورهای جهان سوم از خطر سلطه شرق و غرب و مبارزه با قدرت های سلطه گر جهانی تاکید و تصریح کرده است و بخش عمده این مواضع با اهداف و ارزش های حاکم بر جنبش عدم تعهد از بدو تأسیس آن در سال ۱۹۶۱ تاکنون مبنی بر عدم ورود به دو اردوگاه سلطه گر جهانی همسو بوده است. اما جمهوری اسلامی ایران در مدت ۳۳ سال پس از انقلاب خود همواره دستخوش انواع تحریم های بین المللی در زمینه های اقتصادی،سیاسی و نظامی از سوی ایالات متحده امریکا و همپیمانان آن و در برخی مواقع مورد تهدید هر دو بلوک غرب و شرق و پس از جنگ سرد، از سوی سازمان ملل متحد و ارکان و کارگذاری های آن شده است. از آنجا که هر دولت، عضوی از یک خانواده بزرگتر جامعه بین المللی است، به نظر می رسد دفاع از استقلال و حاکمیت و همچنین رشد و توسعه بدون همکاری و تعامل سازنده با کشورهای بزرگ و کوچک به طور دو جانبه و با نهادهای بین المللی به طور دست جمعی میسر نمی باشد و ایران برای پرهیز از انزوا در سیاست خارجی، باید از هر فرصتی برای هماهنگی با گروه های مختلف بین المللی استفاده کند و از ان جمله، همگام با دیگر کشورها ملتزم به عدم تعهد در مقابل فشارهای بین المللی نامشروع و دخالت در امور داخلی کشورهای جهان سوم از سوی قدرت های بزرگ سلطه گر صف واحدی را تشکیل دهد. این مقاله تلاش می کند با استفاده از روشی توصیفی-تحلیلی ، نقش جنبش عدم تعهد را بر موضع جمهوری اسلامی ایران برای ایستادگی در مقابل تحریم های بین المللی و کاهش آثار آن بر اقتصاد و ساختار سیاسی بررسی کند و به این پرسش پاسخ دهد که چگونه با افزایش اعضاء و همکاری گسترده تر درون سازمانی می توان به حفظ ارزش های خود همت گماشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهرام نوازنی
دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
علی نوازنی
دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :