مروری بر کاربرد شبکه عصبی بازگشتی در کنترل مدل پیش بین

کنترل مدل پیش بین ازجمله ابزارهای کنترلی توانمند برای جبران سازی دسته وسیعی از سیستم های خطی و غیرخطی می باشد. ویژگی مهم روش کنترل پیش بین، در نظر گرفتن قیود حاکم بر سیستم شامل قیود مربوط به سیگنال های کنترلی یا محرک ها و محدودیت های روی خروجی ها یا حالت های سیستم می باشد. این مساله از اهمیت زیادی در کاربردهای عملی برخوردار می باشد، جایی که عموم روش های کنترلی برای برقراری محدودیت های حاکم بر سیستم از عملگر اشباع استفاده می کنند که این خود باعث افت عملکرد گرا و حالت دایم و چه بسا ناپایداری سیستم حلقه بسته کنترلی می شود. مساله مهم دیگر در کنترل پیش بین خطی، بهینه ساز مناسب برای حداقل ساختن شاخص عملکرد است. انتخاب روشی که بتواند در حداقل زمان ممکن و به دور از پیچیدگی های طراحی زیاد، جواب بهینه را در هرلحظه از زمان تعیین نماید، از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. در این تحقیق، مروری به تحقیقاتی شده است که از بهینه ساز عصبی مبتنی بر شبکه عصبی بازگشتی برای حل مساله بهینه سازی استفاده کرده اند و اینگونه از مزایای توامان دو الگوریتم بهره جسته اند.زیرا که شبکه های عصبی بازگشتی ، ساختار مناسبی داشته و برای کاربردهای برخط گزینه مطلوبی می باشد.

کلیدواژه ها:

کنترل مدل پیش بین ، شبکه عصبی بازگشتی ، تابع هزینه