تعیین هیدرولیکی سیلابهای حوضه میانی در سیستم رودخانه ها با استفاده بهینه سازی (مطالعه موردی کنترل سیلاب شبکه ابیاری و زهکشی هندیجان)

یکی از گامهای اساسی در تشکیل مدل ریاضی یک سیستم روخانه جهت انجام مطالعات هیدرولیک، تعیین شرایط مرزی از جمله هیدروگراف سیلاب طرح و معرفی آن به مدل می باشد. برای این منظو رآمار ایستگاه های هیدرمتری بالا دست و پایین دست مورد بررسی و تحیل قرار خواهند گرفت. اما تعیین حوضه میانی سیستم با توجه به مشخص نبودن محل دقیق آن در سیستم و همچنین نداشتن آمار دشوار می باشد که در روال معمول با استفاده از روشهای هیدرولوژیکی و متناسب با مشخصات حوضه، با دقت پایینی بدست آورده می شوند. این امر به خصوص در رودخانه های با حوضه میانی فعال با سیلابهای لحظه ای بزرگ بسیار قابل توجه است. در این تحقیق با مدل سازی غیر ماندگار سیستم جهت لحاظ نمودن اثرات روندیابی رودخانه و همچنین توسعه یک تابع هدف غیر خطی در ایتسگاه هیدرومتری پایین دست، روشی ارائه گردیده که در آن سیلابهای همزمان در ایستگاه های موجود در نظر گرفت ه می شوند و هیدروگراف حوضه میانی بعنوان مجهول در مرکز ثقل پیکربندی رودخانه به مدل ریاضی معرفی می گردد. هیدروگراف ایستگاه پایین دست به عنوان شاخص مقایسه ای در نظر گرفته می شود. در برنامه بهینه سازی تابع هدفی جهت محاسبه اختلاف هیدروگراف های محاسباتی و مشاهده ای در ایستگاه های پایین دست تشکیل داده می شود. بنابراین پارامترهای بهینه سازی که همان اعداد هیدروگراف حوضه میانی می باشند به شکلی بدست می آیند که تابع هدف به حداقل برسد یا به عبارتی هیدروگرافهای مشاهده ای و محاسبه ای در ایستگاه پایین دست تشکیل داده می شود. بنابراین پارامترهای بهینه سازی که همان اعداد هیدروگراف حوضه میانی می باشند به شکلی بدست می آیند که تابع هدف به حداقل برسد یا به عبارتی هیدروگرافهای مشاهده ای و محاسبه ای در ایستگاه پایین دست بر هم منطبق گردند.