تخمین عمق آبشستگی موضعی پی دیوار بوسیله شبکه های عصبی مصنوعی

بیشترین علت خرابی پل ها پدیده آبشستگی دراطراف پایه ها و دیواره های جانبی آنها می باشد. با این حال به آبشستگی دیواره های جانبی کمتر توجه شده وتحقیقات کمتری در این زمینه موجود می باشد. روابط تجربی به علت شرایط خاص آزمایشگاهی و مدل های آماری نیز به علت محدودیت هایشان، تخمین درستی از آبشستگی ارائه نمی دهند. از این رو در این مطالعه از دو مدل شبکه عصبی پیش خور چند لایه و شعاعی، برای تخمین عمق آبشستگی پای دیوار استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مدل های شبکه عصبی تخمین بهتری ارائه می دهند و مدل پیش خور چند لایه پیش بینی بهتری نسبت به مدل شعاعی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

خرابی پل ها ، آبشستگی پای دیوار ، شبکه های عصبی