بحران سیل و دستورالعمل اقدامات شریط اضطراری(EAP)، مطالعه موردی حوضه سد شفارود

سیل خاصه سیل ناشی از شکست سد از مهمترین سوانح طبیعی می باشد که با توجه به پتانسیل ویرانی موجب بروز خسارات جانی و مالی می شود و نسبت به زمی ن لرزه قابلیت مدیریت بیشتری را پیش از وقوع دارد . با توجه به فواید بسیار زیاد اراضی واقع در بستر و حریم رودخانه ها و نقش حیاتی آن در زندگی، بشر از دیرباز خطر سیل را پذیرفته است؛ لذا موضوع مدیریت سوانح طبیعی به ویژه سیل از جایگاه خاصی برخوردار است.سیل ناشی از شکست سد در دو حالت مورد بررسی قرار می گیرد؛یکی به واسطه ریزش واریزه های دامنه به داخل مخزن سد و روگذری سیلاب و شکست سد و دیگری به واسطه تخریب بدنه سد در اثر عو امل مختلف (زلزله، گسل ... ) و شکست بدنه سد می باشد . با توجه به وجود گسل های فعال در منطقهی مورد مطالعه و قرار گرفتن محور سد شفارود در محدود هی بین دو گسل آستارا و گسل شالم، محور سد دارای خردشدگی شدیدی به ویژه در دامنهی چپ خود می باشد، به نحوی که خطر زمین لغزش به داخل دریاچهی سد را ایجاد کرد ه است در این مقاله با بررسی رودخانه ها و سیل خیزی محدوده طرح، آسیب پذیری سد شفارود و مطالعه سوابق سوانح طبیعی در منطقه و ارزیابی خسارات احتمالی وارده، دستورالعمل اقدامات شرایط اضطرار EAP همچنین طرح مدیریت بحران، اطلاع رسانی به موقع از سوی مالک سد به ارگان ها و سازمان های درگیر دربحران، کنترل هوشمند و سیستم های هشدار سیل مورد بررسی قرار گرفته و برنام ه مدیریت بحران سیل درپایین دست و مخزن سد شفارود پیشنهاد شده است

کلیدواژه ها:

سیستم های هشدار سیل ، بستر و حریم ، برنامه اجرایی اقدامات شرایط اضطرارEAP ، سد شفارود