ارائه یک ساختار یکپارچه برای مدیریت دانش در سازمان های مجازی

امروزه با بروز عوامل مانند جهانی سازی، مشتری گرایی و ظهور اقتصاد دانش مدار، سازمان ها برای بهبود سهم بازار و دستیابی به برتری رقابتی بسیار فشرده تر از پیش شده است. به گونه ای که سازمان ها برای استفاده سریع از موقعیت های زودگذر محیطی به دنبال راه حل های بهینه و کارا می باشند. برای این منظور، به تدریج مرزهای ثابت سازمانی جای خود را به ساختارهای منعطف و قابل تغییر می دهند تا قابلیت تطبیق سریع با محیط را بیابند. سازمان های مجازی به عنوان یکی از این ساختارهای منعطف محسوب شده و امروزه سازمان های بسیاری علاقه مند به عضویت در آنها می باشند تا به واسطه منابع و دانش لازم-مهمترین فاکتور تولید در اقتصاد دانش مدار- برای تولید محصولات و ارائه خدمات را بیابند. به دلیل خصوصیات این نوع سازمان، مدیریت دانش در آن از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و لزوم ایجاد یک ساختار و چارچوب یکپارچه برای مدیریت دانش در این نوع سازمان ها را نمایان می سازد. در این مقاله ابتدا نگاهی گذرا بر مفاهیم مدیریت دانش و سازمان های مجازی و برخی مدلهای تلفیق این دو موضوع داشته و در نهایت به ارائه ساختاری برای مدیریت دانش سازمان های مجازی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، ساختار مدیریت دانش ، مدیریت دانش سازمانی ، سازمان مجازی