مقاوم‌سازی اتصال فولادی پیچی و تشکیل مکانیسم اتصال مرکب شکل‌پذیر کلاس بالا

خرابیهای به وجود آمده در اثر وقوع زلزله بیشتر به علت ضعف موجود در اتصالات می باشد. از طرفی روش های مقاوم سازی جدیدمانند بکارگیری میراگرهای هوشمند در اتصالات بسیار گران بوده و عملا استفاده از آن به عنوان راه کاری برای مقاوم سازی ممکن نیست. بکارگیری مصالح موجود و رفع عیوب هر یک به کمک دیگری علاوه بر دوام و پایداری سازه در برابر بارهای ثقلی، میرایی و شکل پذیری کافی در برابر حرکات جانبی را در سازه القا می نماید. البته ارائه چنین تئوری هایی برای مقاوم سازی نیاز به ابزار دقیق و نرم افزارهای قوی و خاص دارد، از این رو در این مقاله بااستفاده از نرم افزار دقیق و اجزا محدودی Abaqus به بررسی رفتار اتصال قبل و بعد از مقاوم سازی پرداخته شده است. لازم به ذکر است که شکل پذیری از مهمترین عوامل در رفتار سازه ها می باشد به طوری که امروزه طراحی های مدرن و عملکردی بر اساس آن صورت میگیرد. اتصال مورد بررسی یکی از ضعیف ترین اتصالات موجود می باشد، که پس از مقاوم سازی ضمن افزایش مقاومت، شکل پذیری کافی در برابر بارهای ناشی زلزله را نیز دارا می باشد. جزئیات اجزای اتصال نیز با ابعاد دقیق ارایه شده و منحنی ها نیز به صورت مقایسه ای برای حالات قبل و بعد از مقاوم سازی رسم شده است. همچنین برای بررسی دقیق تر رفتار اتصال نحوه پلاستیک شدن مقطع و کانتورهای تنش نیز ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مقاوم‌سازی ، اتصالات مرکب ، شکل‌پذیر کلاس بالا