سنجش ظرفیت های تاب آوری بافت فرسوده شهر بیرجند در مقابله با زلزله

در این تحقیق سعی می شود به بررسی سنجش ظرفیت های تاب آوری بافت فرسوده شهر بیرجند در مقابله بازلزله پرداخته شود. روش پژوهش مذکور توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. ابزار اندازه گیری در اینتحقیق پرسشنامه می باشد که در آن به بررسی ظزفیت های تاب آوری بافت فرسوده در مقابل زلزله پرداخته شده است، لذا در ابتدای کار ابتدا از میان محله های بافت فرسوده 5 محله براساس تصادفی انتخاب شد. سپس بر اساس فرمول کوکران با توجه به جمعیت آنها حجم نمونه انتخاب شده است. با توجه به استفاده از نمونه گیری تصادفی میتوان نتایج گرفته شده از محلات را به کل محدوده مورد مطالعه تعمیم داد. جهت روایی پرسشنامه از نظر اساتید و متخصصین و برای سنجش پایای آن از آلفای کرونباخ که ضریب آن0/841 است که بیانگر پایایی بالای پرسشنامه است بهره گرفته شده است. در بررسی متغیرهای پژوهش و ارتباط میان آنها از آزمونهای پارامتریک پیرسون، جهت میزان تاثیرگذاری ابعاد تابآوری در کاهش اثر بحران از آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شده است. ماحصل تحقیق را می توان اینگونه بیان کنیم که؛ توجه به یافته های بالا در حدود 1 درصد از شهر بیرجند دارای آسیب پذیر خیلی زیاد و حدود 00 درصد آسیب پذیری زیاد دارد؛ بنابراین میتوان بیان داشت که مناطق بافت فرسوده شهر بیرجند از لحاظ بحران از جمله زلزله به شدت آسیب پذیر است

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، زلزله ، بافت فرسوده ، بیرجند