بررسی اثرات اللوپاتیک عصاره آبی آویشن شیرازی و گردو بر جوانه زنی و رشد علف هرز خاکشیر و امکان کنترل بیولوژیک آن

آلودگی های زیست محیطی و ایجاد مقاومت در علف های هرز نسبت به علفکش ها، توجه پژوهشگران را به روش های کنترل بیولوژیک علف های هرز مانند علفکش های طبیعی جلب کرده است. به منظور بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره آبی گونه های آویشن شیرازی و گردو بر میزان جوانه زنی بذر و رشد اولیه و برخی پارامترهای بیوشیمیایی گونه خاکشیر آزمایشی صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که در مقایسه با شاهد، درصد جوانه زنی، شاخص جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، طول گیاهچه و شاخص بنیه بذر کاهش معنی دار داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش غلظت عصاره از درصد و سرعت جوانه زنی و مؤلفه های اولیه رشد کاسته شد. گیاه گردو اثر کاهش بیشتری نشان داد. عصاره های مورد بررسی بر جوانه زنی و پارامترهای رشدی و فیزیولوژیکی یونجه به عنوان میزبان تأثیر منفی نداشت، از این رو از عصاره گیاهی گردو می توان به عنوان علف کش زیستی مؤثر در کنترل عفل هرز خاکشیر در مزارع یونجه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، کنترل بیولوژیک ، آویشن شیرازی ، گردو ، خاکشیر