واهمامیخت لرزه ای با استفاده از تشخیص کانال کور بروش زیرفضای نوفه جزئی

لرزه نگاری بازتابی یکی از مهمترین ابزارها در اکتشاف نفت و گاز می باشد. لرزه نگاری بر مطالعه شکل امواج صوتی استواراست. در روش لرزه نگاری بازتابی یک پالس(موجک) صوتی با باند فرکانسی محدود که توسط منبع به داخل زمینفرستاده می شود از لایه های مختلف زمین عبور کرده و قسمتی از آن در اثر اختلاف چگالی و سرعت صوت، در لایه های مختلف انعکاس یافته و توسط گیرنده ها در سطح ثبت می شود. به دلیل پهن بودن موجک ارسالی و فاصله کم لایه های زمین در مقایسه با پهنای موجک، شناخت مستقیم لایه های زیر سطحی از روی موج ثبت شده ممکن نیست. یکی از اهدافواهمامیخت که یکی از مراحل پردازش داده های لرزه ای است استخراج ساختار زیرسطحی از امواج ثبت شده در گیرنده ها می باشد. واهمامیخت با فشرده کردن موجک موجود در موج ثبت شده باعث بهبود تفکیک پذیری و در نتیجه آن، شناخت لایه های زیر سطحی می شود. از آنجاییکه معمولاً موجکهای ارسالی قابل اندازه گیری نبوده و با انتشار درون زمین تضعیف می شوند اطلاعات کافی برای انجام واهمامیخت وجود ندارد. روشهای معمول واهمامیخت برای حل این مشکل از فرضهایی در مورد ساختار زیر سطحی و یا موجک لرزه ای استفاده می کنند. در این مقاله از تشخیص کانال کور بروش زیرفضای نوفهجزئی برای انجام واهمامیخت استفاده شده است. تشخیص کانال کور مبانی روشهای شناسایی اجزای سیستمهای چند مجهولی بدون استناد به فرضهای ساده ساز و یا استفاده از اطلاعات کمکی می باشد. ایده کلیدی روشهای زیرفضا قرار گرفتن کانال یا بخشی از آن به صورت برداری در یکی از بعدهای زیرفضای اطلاعات ثبت شده در حالت بدون نوفه می باشد. یکی از معایب روشهای زیر فضا محاسبات بسیار زیاد آنها بوده که در روش زیر فضای نوفه جزئی این مشکل مرتفع شده است.

کلیدواژه ها:

واهمامیخت لرزه ای ، کانال کور ، روش زیرفضای نوفه