تاثیرات زیست محیطی متروی تبریز از نظرآلاینده های محیطی

با توجه به رشد روز افزون جمعیت جهانی و نیاز بشر به حمل و نقل در شهرهای بزرگ، استفاده از تکنولوژی به روز و کم هزینه از اهمیت خاصی برخوردار است. در این میان، مترو به عنوان سیستمی برای حمل و نقل جمعیت کثیری مورد استقبال مردم قرار گرفته است. این سیستم اما، علی رغم مزایای زیاد دارای معایبی برای استفاده کنندگان آن نیز میباشد. یکی از معایب سیستم مترو، آلودگی صوتی به سبب حضور قطار در ایستگاه ها میباشد. هدف اصلی این پژوهش پرداختن به مشکل آلودگی صوتی در ایستگاه های مترو در شهر تبریز و عوامل آن میباشد. در این مطالعه، ایستگاه های امام رضا و خیام به عنوان نمونه های انتخابی مورد بررسی قرارگرفتند. با اندازه گیری تراز صوت و عواملی مثل سرعت قطار قبل و بعد از ایستگاه، تعداد مسافران در ایستگاه و فاصله ترمز قبل از ورود به ایستگاه تلاش شد تا ارتباط بین این موارد و سطح صدای درک شده بررسی شوند. با توجه به اطلاعات و داده های بدست آمده و بررسیهای آماری، مشخص شد که تراز صدا در حالتهای ورود، توقف و خروج بیشتر از حد مجاز 65 دسیبل است. لذا راهکارهای برای بهبود این وضعیت ارائه گردید. در نهایت با استفاده از این اطلاعات و عوامل ذکر شده و همچنین بهره گیری از روشهای آماری، مدلهای برای بدست آوردن سطح تراز صوت درک شده در ایستگاه های مترو شهر تبریز ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، ایستگاه مترو ، سطح تراز صوت ، حمل و نقل