ارائه یک الگوریتم مش بندی با قابلیت تعیین دقت ناهمگن در حل مسائل الکترومغناطیس به روش عناصر محدود

یکی از روش های عددی درحل معادلات لاپلاس و پواسون در الکترومغناطیس مهندسی، روش عنصر محدود می باشد. این روش را می توان برای فضاهای 2 یا 3 بعدی به کار گرفت و یکی از مراحل اساسی و زمان بر این روش، تقسیم بندی اشکال نامنتظم به عناصر مربعی و مثلثی می باشد. با افزایش تعداد عناصر در یک زیر ناحیه مشخص از ناحیه مورد بررسی، می توان دقت جواب را در آن ناحیه افزایش داد که این خود نیاز به انعطاف پذیری الگوریتم مش بندی دارد.

کلیدواژه ها:

عنصر محدود ، مش ، زیر ناحیه ، شماره گذاری محلی ، نواحی ناهمگن