ارائه یک روش مدلسازی مبتنی بر سبک برای توصیف سیستم های عامل گرای متحرک با استفاده از سیستم های تبدیل گراف

نیاز رو به رشد برای نرم افزارهای بزرگ توزیع شده باعث شده که تحقیقات زیادی در زمینه معماری سیستم های عامل متحرک انجام شود، ولی همچنان چالش هایی در این زمینه وجود دارد. عامل های متحرک سیستم های توزیع شده را انعطاف پذیر می نمایند و نه تنها محاسبات را به طور پویا توزیع می کنند بلکه کد اجرا کننده آن ها را نیز توزیع می نمایند. در هنگام طراحی یک چنین معماری پویایی، معمار نرم افزار باید نیازمندی های کارآمد مسئله و مکانیسم های پیکربندی دوباره را فراهم نماید که اغلب یک کار پیچیده است. برای غلبه بر پیچیدگی چنین سیستم هایی باید به اجزای تشکیل دهنده خود تجزیه و به طور مستقل از دیگری توسعه داده شوند. راه حلی که ما برای حل این مشکل داریم ارائه یک مدلسازی مبتنی بر سبک از معماری عامل متحرک با سیستم های تبدیل گراف است. در این مقاله برای مدلسازی این سبک معماری، از نرم افزارهای موجود سیستم های تبدیل گراف استفاده می کنیم و نشان می دهیم که تئوری تبدیل گراف یک روش مناسب برای مدلسازی می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم های عامل گرا ، سبک معماری پویا ، سیستم تبدیل گراف ، بررسی مدل