اثر خاک ورزی حفاظتی بر ضریب چسبندگی و پیوستگی خاکدر رطوبت های مختلف

خاک ورزی حفاظتی مجموعه ای از عملیات زراعی است که سبب حفاظت از ساختمان خاک می شود. استفاده ‏از خاک ورزی حفاظتی می تواند باعث حفظ رطوبت خاک، کاهش مصرف سوخت، کاهش فرسایش خاک، ایجاد پوشش دایمی در سطح خاک، افزایش ماده ‏آلی خاک، کاهش تردد ماشین آلات، پایداری تولید، کاهش فشردگی لایه های مختلف خاک، کاهش زمان تهیه بستر و کاشت و افزایش راندمان مصرف آب گردد. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر سیستم های مختلف خاک ورزی بر ضریب چسیندگی و پیوستگی خاک در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و شش تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از : ا) خاک ورزی مرسوم (گاوآهن برگردان دار، دیسک و لولر)، ٢ ‏) کم خاک ورزی و ٣ ‏) بی خاک ورزی (کشت مستقیم). در این تحقیق، با دستگا ٠ ‏برش مستقیم ضریب اصطکاک داخلی خاک (ضریب اصطکاک بین ذرات خاک) و ضریب اصطکاک خارجی خاک (ضریب اصطکاک بین خاک و سطح فولادی) اندازه ‏گیری شدند. داده ‏های بدست آمده ‏با استفاده ‏از نرم افزار آماریSPSS ‏تجزیه و تحلیل گردید و از آزمون دانکن برای مقایسه میانگین تیمارها استفاده ‏شد. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مختلف خاک ورزی از نظر ضریب اصطکاک خارجی خاک اختلاف معنی داری وجود نداشت اما ضریب اصطکاک داخلی خاک به طور معنی داری تحت تاثیر روش های خاک ورزی قرار گرفت به گونه ای که روش بی خاک ورزی کمترین و روش کم خاک ورزی بیشترین ضریب اصطکاک داخلی خاک را به خود اختصاص داد و با افزایش رطوبت ضریب چسبندگی خاک کاهش و ضریب پیوستگی خاک نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

خاک ورزی حفاظتی ، ضریب چسبندگی ، ضریب پیوستگی