کاربرد پس از برداشت سالیسیلیک اسید بر ماندگاری و برخی شاخص های کیفی میوه آلوی رقم شابلون

آلو از جمله میوه هایی است که در فصل تابستان میرسد و ارزش اقتصادی بالایی دارد. آلو ها بسیار فساد پذیرند و به سرعت در طول ذخیره سازی دچار زوال می شوند. فناوریهای متعددی در پس از برداشت برای حفظ کیفیت و افزایش عمر قفسه ای استفاده میشود. اما استفاده از مواد شیمیایی در بسیاری از کشورها محدود شده و مصرف کنندگان متقاضی محصولات کشاورزی بدون داشتن باقیمانده مواد شیمیایی میباشند. افزایش طول عمر نگهداری محصولات برداشت شده از طریق افزایش مقاومت طبیعی و سیستم های آنتی اکسیدانی محصول، یک استراتژی برای جایگزینی مواد شیمیایی در تکنولوژی پس از برداشت میباشد. در این پژوهش اثر سالیسیلیکاسید به عنوان تنظیم کننده های رشد گیاهی سالم و طبیعی در غلظت های مختلف بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوه های آلوی رقم شابلون در طول دوره نگهداری در سردخانه با دمای 1±0/5 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-95 درصد بررسی شد. میوه ها با سالیسیلیک اسید صفر و1و2 میلی مولار تیمارشدند و به مدت 35 روز نگهداری شدند و صفاتی چون سفتی pH عصاره میوه، محتوای مواد جامد محلول TSS فلاونوئید کل و فعالیت آنزیم پراکسیداز در طول انبارداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که تیمار سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار باعث حفظ سفتی شد. تیمار سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار مانع از افزایش میزان pH آب میوه شدند. بیشترین میزان مواد جامد محلول در تیمار سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار مشاهده شد بیشترین میزان فلاونوئید در تیمار سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار مشاهده شد. و بیشترین میزان فلاونوئید کل در تیمار سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار مشاهده شد

کلیدواژه ها:

آنزیم پراکسیداز ، اسیدسالیسیلیک ، عمر قفسه ای ، فلاونوئید کل ، میوه آلو