تخمین میزان تنوع جمعیت گندم با ریزماهواره ها

تنوع ژنتیکی 20 ژنوتیپ گندم با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره بررسی شد. پس از استخراج و تکثیر DNA از برگ های جوان، محصولات تکثیری تفکیک و الگوی باندی آنها نمره دهی شد. بر اساس داده های حاصل میزان چندشکلی و تعداد آلل برای هر آغازگر محاسبه و در نهایت ژنوتیپ ها گره بندی شدند. بر اساس نتایج حاصل در مجموع 11 الل چند شکل با میانگین 5/5 آلل به ازای هر جایگاه ریزماهواره تولید شد. نشانگر Xgwm160-4A با 7 آلل بیشترین و Xgwm538-4B با 4 آلل کمترین تعداد آلل را دارا بودند. میزان اطلاعات چندشکلی بین 0/2-0/33 متغیر بود، کمترین و بیشترین میزان چندشکلی مربوط به نشانگرهای Xgwm160-4A و Xgwm538-4B تعلق داشت. فاصله ژنتیکی ژنوتیپ های مردنظر بررسی شد که پاکستان و هند کمترین فاصله ژنتیکی و ترکیه و ChS بیشترین فاصله ژنتیکی را دارند. هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی ارقام گندم با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره و به دست آوردن تنوع موجود در بین این گندمها برای اهداف اصلاحی و همچنین تنوع ژنتیکی بین گونه های مختلف گندم میباشد

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، نشانگر ریزماهواره ، میزان چندشکلی ، فاصله ژنتیکی