جنگل های مانگرو بعنوان ذخایر باارزش برای آبزیان، اما فراموش شده در ایران

جوامع مانگرو را می توان به چند دسته اصلی تقسیم کرد که شامل مانگروهای رودخانه ای، مانگروهای حاشیه ای، مانگروهای غرقابی، مانگروهای کوتوله، مانگروهای آبگیری است. این دسته بندی بر اساس تفاوت های زمین شناسی و هیدرولوژی پایه گذاری شده است. بطور کلی درختان مانگرو در محیط های رسوبی ساحلی و فاقد امواج پر انرژی رشد می کنند. از جمله مصارف این درختان می توان به ساخت بدنه کشتی ها و لنج ها، تیرهای چراغ برق، کابینت ها، ساختمان ها، انواع ستون های مختلف، اسکله ها و پایه های آن ها، تغذیه دام و غیره اشاره کرد. عصاره مانگرو بصورت یک ماده ضد ترشح، ماده خلط آور، منعقدکننده خون، داروی قابض و ماده ای مقوی محسوب می شود. عصاره پوست درخت مانگرو قرمز، بعنوان ماده ضد خفگی و آسم، درمان کمر درد و غیره از جمله مصارف دیگر این درختان است. هدف از این بررسی بیان اهمیت درختان مانگرو و پایه ای برای تحقیقات آینده در این زمینه است.

کلیدواژه ها:

مانگرو رودخانه ای ، مانگرو غرقابی ، مانگرو کوتوله ، مانگرو حاشیه ای ، مانگروهای آبگیری