اندازه گیری مقاومت نسبی ارقام گوجه فرنگی به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیای ساقه با عاملSclerotinia slerotiorum

بیماری های قارچی زیادی در دنیا و کشور روی گوجه فرنگی گزارش شده و یکی از بیماری های مهم آن پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه با عامل Sclerotinia sclerotiorum می باشد. خسارت این بیماری از صفر تا صد در صد متغییر بوده است. این قارچ دارای دامنه میزبانی گسترده ایی بوده و بیش از 200 نوع گیاه زراعی و غیر زراعی را آلوده می کند. بدلیل تولید سختینه (اسکلروت) برای چندین سال در خاک و بقایای گیاهی آلوده دوام پیدا می کنند.کنترل بیماری از طریق تناوب زراعی چندان سازگار نبوده و از طرفی مبارزه شیمیایی با بیماری هم مشکل بوده و هم ممکن است مقرون به صرفه اقتصادی نباشد، بنابراین استفاده از ارقام مقاوم مهمترین و به صرفه ترین راه کنترل این بیماری در مناطق آلوده می باشد. این پژوهش در قالب طرح کامل تصادفی با 12 رقم گوجه فرنگی در شرایط گلخانه و گلدان های آزمایشی اجرا شد. ارقام کاشته شده با استفاده از دانه های ارزن پوشیده شده با میسلیوم قارچ عامل بیماری در مرحله شش برگی مایه زنی شدند. نتایج بدست آمده پس از دو هفته نشان داد که ارقام در سطح یک درصد با یکدیگر اختلاف معنی داری دارند و از بین ارقام مورد آزمایش دو رقم Vernal f1و Cindel 1 به عنوان دو رقم نیمه حساس به بیماری و دو رقم Tessera f1 و Platera با شاخص بیماری 2/33 بیشترین تحمل و سه رقم Savarona, Litani و زمان با شاخص4/33 کمترین تحمل را در برابر پوسیدگی اسکلرتینیایی ساقه گوجه داشتند.

کلیدواژه ها:

Sclerotinia sclerotiorum ، گوجه فرنگی ، پوسیدگی ساقه ، مقاومت