تبیین و بررسی مبانی فقهی و شرعی گزینش

گزینش انسان های توانمند برای پذیرش مسیولیت ها،کاری عقلانی ومعمول در اکثر نقاط دنیا می باشد. در واقع هر سازمان برای تحقق اهداف خود به استخدام نیروی انسانی می پردازد و کارکنان خویش را با توجه به دیدگاهها وضوابط تعیین شده گزینش می نماید. در همه سازمان های دولتی نیز واحد گزینش بوجود آمد وظیفه این واحد، گزینش افراد داوطلب ورود به سازمان از جهت اعتقادی و اخلاقی است گزینش کارگزاران، بر اساس قوانین ومقررات مشخص صورت می گیرد نظام جمهوری اسلامی ایران نیز که، هم اکنون روند توسعه خویش را طی می کند، کارگزاران نظام را بر اساس قوانین و مقررات معین گزینش می نماید. با توجه به این که نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر مبانی دین مبین اسلام است، بر این اساس سوال مهم مقاله حاضر این است که قوانین و مقررات گزینش کارگزاران مبتنی برکدام مبانی فقهی و شرعی است. نویسندگان در این مقاله ضمن بررسی ملاکهای انتخاب اصلح در آیات قرآنی به بررسی مبانی فقهی و شرعی گزینش کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران خواهند پرداخت. مبنای فقهی که بر اساس آن گزینش مشروعیت دارد، مشتمل بر آیات و روایات و نیز سیره پیامبر صلی االله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام در شیوه های حکومت و نیز نامه به استانداران و کارگزاران خود می باشد و در ضمن به راهکارهای فقهی حل تعارض تجسس و گزینش پرداخته است. با توجه به این اهمیت، در این مقاله تلاش شده است با تامل در آیات قرآنی و سیره نبوی، گامی هر چند کوچک در جهت آشنایی متولیان امر گزینش ناجا با این موضوع مهم و کاربردی برداشته شود.

کلیدواژه ها:

مبانی فقهی ، شرعی ، گزینش ، دلایل عقلی