بررسی آزمایشگاهی تثبیت خاک های ریزدانه به کمک ریزش محلول هایپلیمری جهت کنترل ریزگردها

تاثیر بادها بر خاک های ریزدانه بیابان ها سبب پیدایش دو مشکل اساسی، فرسایش بادی و هجوم خاک های روان به تاسیسات و منابع زیستی و ایجاد ریزگردها میگردد. خسارت های وارده حاصل از وقوع طوفان های حامل ریزگردها در تمامی بخش های زندگی تاثیرگذار است که از همه مهمتر سلامت انسان ها و سپس نامناسب شدن شرایط زیست محیطی و شهری می باشد. روش های متعددی جهت تثبیت خاک های ریزدانه بادرفتی همچون روش های مکانیکی، فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی وجود دارد. در این پژوهش کاربرد محلول های پلیمری، به منظور تثبیت و افزایش پایداری ذرات خاک مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها به صورت آزمایشگاهی بر روی نمونه های تهیه شده در اندازه های مختلف ذرات خاک مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها به صورت آزمایشگاهی بر روی نمونه های تهیه شده در اندازه های مختلف ذرات و برای غلظت های متفاوت محلول پلیمری انجام گردید. میزان فرسایش پذیری خاک توسط دستگاه تونل باد مدار باز ساخته شده با حداکثر سرعت باد برابر 45 کیلومتر بر ساعت بر روی سطح نمونه های خاک اندازه گیری شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد محلول های پلیمری قادر به کاهش میزان فرسایش خاک های ریزدانه تا حدود 90 درصد نسبت به حالت بدون پوشش پلیمری می باشند. در نتیجه با توجه به معیارهای فنی، اجرای، همچنین هزینه تهیه مصالح واجرایی به مراتب پایین تر این روش نسبت به روش مالچ پاشی های نفتی وغیر نفتی، به عنوان یک روش بهینه در تثبیت خاک های ریزدانه و جلوگیری از پیدایش ریزگردها مطرح می باشند.

کلیدواژه ها:

فرسایش پذیری ، محلول های پلیمری ، تثبیت ، تونل باد مدار باز ، ریزگردها